മഞ്ചാടിമണികള്‍

നീ പെറുക്കി തന്ന മഞ്ചാടിമണികള്‍

ഞാനീ പാതയോരത്ത് വലിച്ചെറിഞ്ഞു 

മഞ്ഞും വെയിലും മണ്ണിന്റെ ഗന്ധവും പേറി

ഒരായിരം ശാഖികളായ് പൂത്തും കായ്ച്ചും...!

കിളികള്‍ക്ക് കൂടായും...

നന്ദി ! നിന്‍റെ ഹൃദയത്തിലെ തടവറയില്‍ നിന്ന്

എന്നെ പുറത്താക്കിയതിനു...

അല്ലെങ്കില്‍ അതിശൈത്യവും താപവും പേറി

ആഴമില്ലാത്ത മണ്ണില്‍ വേരുകള്‍ തടഞ്ഞു

ഒരുപക്ഷെ ഞാനൊരു കുറ്റിചെടിയായേനെ...!